Skip to main content

Anno 2020 vliegen de fustblikken door het pand, brengen robots bloemen naar ons toe en bestellen onze klanten 24/7 via de webshop of app. Nog niet eens zo heel lang geleden was de webshop nog een simpel stuk pen & papier, werden alle bloemen ingekocht via de traditionele veilingklok en stond Hoek group bekend als de lokale groothandel: Dingeman van Starkenburg. Maar hoe is het eigenlijk ooit begonnen?

Jong geleerd

Voor het echte begin gaan we terug naar 1977 toen Peter Hoek 15 jaar was. Samen met zijn broers Jaap en Wim, die toendertijd een bloemenlijn in Brabant hadden, ontstond het idee om een bloemenwinkel te starten in geboortedorp Katwijk. Aan de Voorstraat, waar naaiatelier Robijn nu zit, werd bloemenwinkel Fleurado door gebroeders Hoek geopend. Peter runde de winkel en zijn broers de bloemenlijn. Na twee jaar besloten Jaap en Wim zich enkel te gaan focussen op lijnrijden en nam Peter als 17 jarige jongen Fleurado over. Al snel liet hij zijn oog vallen op Princestraat 25, het pand waar bloemsierkunst Bert v.d. Mey nu zit. Een lening krijgen op die leeftijd viel niet mee. De hypotheekrente was maar liefst 17%, iets wat we ons vandaag de dag niet meer voor kunnen stellen. Met 20.000 gulden op zak, die zijn moeder zo fanatiek voor hem opzij had gezet op zijn Zilvervloot spaarrekening, kreeg hij na lang wikken en wegen toch een lening bij de AMRO bank. Na de winkel een goede 4 jaar gehad te hebben bekroop hem het gevoel dat hij meer wilde dan het bloemistenvak. Wat zijn broers deden in Nederland wilde Peter gaan doen in het buitenland, Frankrijk wel te verstaan. Hij verhuurde de winkel en huurde met zijn door de jaren heen verdiende geld zijn allereerste vrachtwagen.

Rijdende snoepwinkel

Zonder kennis van de Franse taal en misschien nog wel spannender.. zonder vrachtwagen rijbewijs, ging Peter op weg naar Bretagne. Van Google Maps of een mobiele telefoon had nog niemand gehoord. Het starten van een business als deze was een flinke ontdekkingstocht. Met een paar franken op zak kon vanuit een verdwaalde telefooncel het thuisfront zo nu en dan gebeld worden. Peter: “Dan kon je even laten weten dat alles in orde was”. De telefooncel was tegelijkertijd de meest belangrijke informatiebron voor Peter. In elke telefooncel in Frankrijk hing een dik telefoonboek. De pagina’s die ‘fleuriste’ bevatten werden stiekem afgescheurd en gebruikt om nieuwe klanten te zoeken. De eerste bezoeken waren volgens Peter onvergetelijk. De Franse bloemisten waren namelijk helemaal niet gewend aan de diversiteit van bloemen uit Holland. Ze kochten hun bloemen op de markt of bij de lokale groothandel. Hier werden voornamelijk Franse bloemen verkocht die qua kwaliteit ver achterliepen op de Nederlandse handel. Het principe lijnrijder kende ze nog helemaal niet. Peter: “Ik kwam werkelijk met een snoepwinkel voorrijden. Alle handel was keurig ingerold, het enige wat je zag als de deuren open gingen was een zee aan bloemen. Dat was toen echt iets speciaals. De mensen wisten niet wat ze zagen en begonnen gelijk bloemen te kopen”. In het begin waren dit nog kleine beetjes, maar per week groeide het.

Route du Soleil

Met het vertrouwen dat groeide, groeide ook de business. Eén auto werden er twee, twee werden en drie .. totdat er in totaal 6 vrachtauto’s van Hoek Export in Frankrijk reden. Begonnen in Bretagne, uitgebreid naar het gebied onder Parijs en uiteindelijk bloemen ‘gevent’ tot aan vlak bij de Spaanse grens. Tien jaar lang kocht Peter op maandagochtend bloemen in om diezelfde dag rond 15.00 te vertrekken richting Frankrijk. Een paar uurtjes slapen, even snel wassen bij de pomp en op dinsdag vroeg naar de eerste klant. Peter: “Eigenlijk was ik nooit thuis. Maar gelukkig heb ik een sterke vrouw die altijd klaar stond voor mij en onze jongens”. Op donderdag werden de laatste bloemen verkocht en met een lege wagen de ‘Route du Soleil’ terug naar huis gereden. Na meer dan 500 lege ritten terug te hebben gereden, en heel wat lokale kwekers en handelaren te hebben ontdekt, werd Peter zijn gevoel om buitenlandse handel mee terug te nemen naar Nederland steeds sterker…

Arjan Glasbergen

In diezelfde tijd stond Arjan Glasbergen bij Peter voor de deur, op zoek naar een bijbaantje voor in de vakantie. Twaalf jaar oud was hij en na de zomer zou hij voor het eerst naar de middelbare school, de LTS, gaan. Acht weken op het strand liggen was niets voor Arjan en hij startte daarom fanatiek met het mengen van boeketten voor Peter die hij op maandag meenam de rit op. “Ik weet het nog precies. Het waren boeketjes met zeven takken. Drie takken chrysanten, een gerbera, een tak solidago, een alstroemeria en een tak pittosporum. We deden er 240 in een uur” aldus een glimlachende Arjan. Ook na de zomervakantie bleef Arjan ‘plakken’ en mengde hij elke woensdag en donderdag uit school vandaan boeketten. Tot het moment dat Peter startte met importeren van bloemen uit Frankrijk en Italië.

Van deur tot deur

Vandaag de dag is het importeren van bloemen uit Italië & Frankrijk (ook wel de bloemenrivièra genoemd) de normaalste zaak van de wereld. Ranonkels, anemonen, eucalyptus.. ze zijn niet meer weg te denken uit de bloemenwinkel. In de tijd dat Peter lijnrijder was, hadden weinig mensen nog van deze producten gehoord. Er was namelijk bijna geen transport vanuit deze gebieden naar Nederland. En als het er wel was, bijvoorbeeld voor voedsel, dan werden de prijzen per kilo berekend waardoor de bloemen veel te duur zouden worden. De lege vrachtwagen die overbleef na het verkopen van Hollandse handel aan Franse bloemisten bood daarom kansen. Staalbesjes waren één van de eerste producten die Peter meenam naar Nederland en werden een ‘hit’ in de veiling. Deze besjes groeide niet op een kwekerij, maar werden geknipt in een bos wat beheerd werd door lokale Roma. Wekelijkse klopte Peter op de deuren van de diverse woonwagenkampen om zo veel mogelijk staalbesjes te kunnen kopen. Na staalbesjes volgde pistache, ranonkels, mimosa … en later nog veel meer. Nu, 25 jaar later, bestaan dezelfde contacten met kwekers nog steeds. Eén van de mooiste voorbeelden is misschien wel de familie Parodi, die in het prachtige plaatsje Sanremo al meer dan 15 jaar ranonkels (in de blauwe hoezen) voor ons kweken.

Dingeman Hoek

Toen de import business groeide, ruilde Peter zijn wekelijkse rit in voor een wekelijkse vlucht naar Nice. Van donderdag t/m zondag kocht hij handel in bij lokale kwekers en op de bloemenveiling in Hyéres. Inmiddels was Arjan 16 jaar en zorgde hij voor de verkoop op de Rijnsburgse veiling. Wat begon met het verkopen voor schooltijd en het fusten ophalen na schooltijd, veranderde al snel in een fulltime baan. Ook de 5 zoons van Peter waren vanaf hun 10de jaar al actief in het bedrijf. Zo waren alle handjes nodig bij het ‘ontsealen’ van de karren die op zaterdag en zondag binnen kwamen uit Frankrijk en Italië. Toen de locatie in de B2 te klein werd voor Hoek Export, kwam Peter in contact met Dingeman van Starkenburg. Dingeman had een Cash & Carry in de veiling, maar miste mooie importproducten in het assortiment. De heren zagen een perfecte match en daarmee werd Peter Hoek Import B.V. onderhuurder in de Cash & Carry van Dingeman van Starkenburg (door vele van jullie beter bekend als onze oude locatie in de G3). Toen de Cash & Carry in zwaar weer kwam te zitten besloot de directie van Dingeman van Starkenburg, na lang wikken en wegen, het bedrijf te verkopen aan Peter. Dingeman was een begrip op veiling Aalsmeer en Rijnsburg en de overname kwam voor velen dan ook totaal onverwacht. De goede naam die Dingeman had opgebouwd door de jaren heen wilde Peter hoe dan ook behouden. Dingeman van Starkenburg werd daarom: Dingeman Hoek. Meer en meer bloemen werden geïmporteerd en de dagelijkse voorraad groeide, waardoor we steeds interessanter werden voor lijnrijders en export bedrijven op de veiling.

“Dit is iets waar we trots op mogen zijn.”

Van import naar export

Eén van die bedrijven was Rijnsflowers BV. Een exporteur die bloemen verkocht naar Amerika en het Verenigd Koninkrijk en één van de grootste klanten van Dingeman Hoek op het gebied van tulpen. Toen het niet goed ging met het bedrijf is Peter Hoek afgereisd naar Amerika, zag daar een markt met veel potentie en besloot Rijnsflowers nieuw leven in te blazen. Een exportwaardige voorraad aan bloemen hadden we al staan .. nu moesten we het verzenden nog onder de knie krijgen. Volgens Peter was dit een totaal andere tak van sport dan lijnrijden of het hebben van een Cash & Carry. Dat Rijnsflowers, sinds januari 2019 Hoek flowers, zo’n grote rol zou gaan spelen in de dagelijkse bedrijfsvoering had Peter toen nooit verwacht. Negen jaar geleden gestart met Amerika en Engeland en vandaag de dag actief in 56 landen. Dat is iets waar we met z’n allen heel erg trots op mogen zijn!